โรคสุกใส
เป็นโรคที่เกิดจากเชื้อไวรัสชนิดเดียวกับที่ทำให้เกิด‘งูสวัด’ ติดต่อด้วยได้ด้วยการไอ จาม หรือหายใจรดกัน หรือโดยการสัมผัส ตลอดจนการใช้ของใช้ร่วมกับผู้อื่น
โดยปกติจะมีระยะฟักตัวประมาณ 2-3 สัปดาห์ มักจะระบาดในช่วงปลายฤดูหนาวถึงต้นฤดูร้อนเช่นเดียวกับหัด แต่ก็พบได้ประปรายตลอดทั้งปี เด็กที่เป็นสุกใสจะมีไข้ต่ำ ๆ อ่อนเพลีย และเบื่ออาหาร ส่วนผู้ใหญ่มักมีไข้สูง มีอาการปวดเมื่อยตามเนื้อตัวคล้ายไข้หวัด ขณะเดียวกันก็จะมีผื่นขึ้นพร้อม ๆ กับวันที่เริ่มมีไข้ หรือหนึ่งวันหลังจากมีไข้ เด็กวัยรุ่น และผู้ใหญ่ มักจะมีอาการรุนแรง และมีตุ่มขึ้นมากกว่าเด็กเล็ก
โดยทั่วไปผื่นจะหายโดยไม่มีแผลเป็นยกเว้นมีเชื้อแบคทีเรียมาแทรกซ้อน โรคนี้เมื่อหายแล้วมักจะมีเชื้อหลบอยู่ปมประสาท ซึ่งอาจออกมาเป็นงูสวัดภายหลังได้ เนื่องจากเป็นโรคที่หายเองได้โดยอาจมีไข้อยู่เพียงไม่กี่วัน ส่วนตุ่มจะตกสะเก็ดและค่อย ๆ หายใน 1-3 สัปดาห์ ผู้ป่วยจึงควรพักผ่อน และดื่มน้ำมากๆ ถ้ามีไข้สูงใช้ ยาพาราเซตามอล เพื่อลดไข้ได้ แต่ห้ามใช้ ยาแอสไพริน เพราะทำให้เกิดอาการทางสมอง และตับ ทำให้ผู้ป่วยเด็กเสียชีวิตได้ เพื่อป้องกันการติดต่อควรแยกผู้ป่วยออกต่างหาก ทั้งนี้ระยะแพร่เชื้อจะเริ่มตั้งแต่ 24 ชั่วโมง ก่อนที่ผื่นหรือตุ่มขึ้นจนตุ่มแห้งหมดแล้ว ซึ่งใช้เวลาประมาณ 6-7 วัน ในระยะนี้ผู้ป่วยต้องหยุดเรียนหรือหยุดงาน โรคนี้ไม่มีของแสลง แต่ควรให้รับประทานอาหารจำพวกโปรตีน เช่น เนื้อ นม ไข่ มาก เพื่อจะได้มีภูมิต้านทานโรค ปัจจุบันมีวัคซีนป้องกันโรคอีสุกอีใส ซึ่งท่านสามารถสอบถามรายละเอียดและพาบุตรหลานมารับบริการได้ที่ แผนกกุมารเวชกรรม
